ماسک های بنزین: یک مرور کلی

ماسک بنزین ، وسیله ای برای کمک و محافظت از کاربر در برابر استنشاق گاز ، دود یا سایر دودهای مسموم ، برای ده ها سال توسط افراد مختلف و به دلایل مختلف استفاده شده است. اولین استفاده از گاز سمی در جنگ در 22 آوریل 1915 در Ypres ، فرانسه آغاز شد ، هنگامی که ارتش آلمان از گاز کلر برای حمله به نیروهای فرانسوی استفاده کرد ، اما ماسک های گازی مدت ها قبل از آن تاریخ سرنوشت ساز وجود داشته است.

معدنچیان ، آتش نشانان و غواصان غوطه ور همه برای محافظت از صورت در برابر اجزای مضر ، فضای تنفس را فراهم کرده و مواد بالقوه کشنده مانند دود و آوار را فیلتر می کنند. این مجموعه از مخترعین تولید محصولات ارزشمندی را برای پرداختن به آنچه نیاز به معرفی ماسک بنزین داشت که بلافاصله پس از حمله فجیع آلمانی ها علیه فرانسوی ها به تولید کامل تبدیل شد ، طول کشید.

پیش از سال 1915 ، ماسک های گازی در تعداد محدودی برای آتش نشانان ، معدنچیان و تا حد کمتری از غواصان دریای عمیق تولید می شد. بدیهی است ، کلاه ایمنی که برای غواصان دریای عمیق ساخته شده است ، وظیفه اضافی برای جلوگیری از آب در ماسک را داشت ، اما همان عملکرد سایر دستگاه ها را انجام می داد.

برخی از ماسک های ساخته شده برای معدنچیان به یک شیلنگ مشابه متصل به دستگاه هوا نیاز داشتند تا معدنچیان بتوانند در غروب نفس بکشند که گرد و غبار زغال سنگ آنقدر غلیظ بود که بدون استفاده از ماسک ، آنها در لحظه ها عبور می کردند.

ماسک های ساخته شده برای آتش نشانان بهترین نمونه های اولیه اولیه آنها برای ماسک گاز مدرن بودند زیرا آنها منبع هوای پاک را فراهم نکردند اما در عوض تأمین هوای فعلی را از طریق مجموعه ای از فیلترهای طراحی شده برای از بین بردن ذرات از هوا اجرا کردند و آن را برای استنشاق انسان ایمن کردند بشر این نوآوری بیشترین تولید را داشت و متعاقباً برای شروع ارتش در سال 1915 با تنها تغییرات جزئی در سیستم تصفیه تولید شد تا از بین بردن جو گاز کلر و پس از گاز خردل حساب کند.